İşte gemiye binme ‘an’ı.
Bütün uğur işaretleri yerinde.
Başlangıçta her şey umut doludur. Kendimizi yeni bir şeye başlamaya hazırlarız. Önümüzdeki muhteşem yolculuk için ne kadar istekli olursak olalım, her şey bu ilk ‘an’ın içindedir, iyimserliğimiz, inancımız, kararlılığımız, masumiyetimiz.
Başlamak için karar vermeliyiz. Bu karar her gün devam eden öz eğitimimize verdiğimiz bir sözdür. Kendi özümüzle güçlü bir bağlantı kurmalıyoz. Dış koşullar belirleyici değildir. Her şeyden soyunmuş olarak ve tek başımıza yaşamın tüm zahmetli, zor uğraşlarıyla başa çıkarız.
Yalnızca kendimiz kendimize bir şeyler verebilir, kendimizi yaşamın en derin ruhsal özünü yaşayan bir araca dönüştürebiliriz.
Bir kez karar verdik mi, artık her şey bize gelir. Uğur işaretleri batıl inanç değil, doğrulamalardır, birer yanıttır her biri. Denir ki, dua ile bir kaya bile canlanabilir. Benzer şekilde, biz de kendimizi ruhsal çalışmalara vermeyi seçtiğimizde, dağlar ve vadiler bile amacımızın sesini yankılayacaktır.
G.D.-
her başlangıç bir niyettir,
bir akit, olacak olanla.
hazırsan, geç o eşiği,
bilinmezin oyununda.
başlamak hoş, bitirmek zor, unutma!
bitiş acı demek her bir boyutta.
merhabanın tadı yok, hiçbir veda sözünde
hoşça kal diyemezsen, n’olur merhaba deme.
bir düşünceyle başlar her şey,
peki ama o düşünceyi dürten ne?
istemek?
peki istemek ne demek?
isteğin birikmiş potansiyeli desek?
dalga dalga açılır sorular
ve sarmallarca erir tek bir noktaya
bilinmezin odağına…
bir şekilde eyleme dönüşür her eylemsizlik.
hareketi başlatan, şüphesiz destekler de,
ama eğer netse, eğer tekse,
ki çok zor!
sayısız uyaran, etken, etmen yağar yolculuğa.
yanılmak, yorulmak, şaşmak,
zorluk bildiğini aşmak, kolayda bocalamak.
nice kabul, nice terk,
yine de yolcu yolunda gerek.
ve başlıyoruz…