Oduncu
Dört mevsim çalışır.
Odunu yarmak
Hem eylem, hem eylemsizliktir.
Hava karlı bile olsa, oduncu odun kesmelidir. Bunu yapmazsa kendisi ve ailesi ısınamayacak ve geçimini sağladığı kişiler yaşamlarını sürdüremiyecektir. Ancak oduncu yalnızca parça hesabı çalışmaz. Mevsimlerle uyum içinde yürütür işini: İlk soğuklardan önce odun depolamak için var gücüyle çalışmalıdır, ki zamanı geldiğinde yalnızca ateşi yakmak için gerekli çalı çırpıyı temin etme lüksünü yaşayabilsin. Bu mevsimde işi az gibi görünür, çünkü bir önceki mevsimde tüm gücüyle çalışmıştır.
Oduncu odunu yakmak istediği zaman kütüğü bir bloğun üzerine yerleştirip baltasını kaldırmalı ve baltayı tüm ağırlığıyla ağacın damar yönünde vurmalıdır. Baltayı sallarken kendini daha fazla güç sarfetmeye zorlarsa, bunun hiçbir faydası olmaz.
Tıpkı oduncu gibi biz de işin doğasına uygun bir biçimde çalıştığımızda sonuç verimli olur. İster zaman açısından olsun, ister yöntem, gerçek emeğin yarısı ilk adımsa, diğer yarısı da nesneleri ve olguları kendi kendilerine ilerleyebilmeleri için serbest bırakmayı bilmektir.
G.D.-
Her element doğasınca katılır, doğanın imecesine.
Uyum bir güç birliği yaratır, bir rezonanstır oluşan.
Ve ‘bütünün hayrı adına’ girişilen her eylemde,
doğanın tüm güçleri yardıma hazırdır aslında.
her olgu an’ını bekler.
bir şey olur,
her şey olur,
günlük deyişle, doğru çabayla ve doğru zamanda,
bilgeye göreyse, çabasızca ve an‘da.
sözde çabasız, ama özde sonsuz bir eylem,
sözde ‘hemen‘, ama sonsuzluğun uzamında.
tohumu ekersin de, beklersin sabırsızca,
o artık ortamında, ağacın şifresi onda.
zaman sen‘ce bir olgu, tohum ise ol‘mada.