Sunaktaki imajlar
Ya da içimizde hayal ettiklerimiz
Onlara dua deriz
Yanıt verirler mi bize?
Bilgeler bize kendini adamanın ne kadar önemli olduğunu söylerler. Böylece sunakların önünde diz çöker, bağış sunar ve adağımızı yerine getiririz. Meditasyonlarımızda bize ilahi olanı içimizde görmemiz, güç ve bilgelik kazanmak için yardım dilememiz öğretilir.
Sunaktaki yontu yalnızca ağaç ve altın varaktan yapılmıştır, oysa bizim saygı duymak ihtiyacımız gerçektir. İçimizdeki maneviyat bizim zihnimizde canlandırdığımızdan başka bir şey olmayabilir, oysa bizim yoğunlaşmak için duyduğumuz gereksinim gerçektir. Cennete yüklenen özellikler ütopik varsayımlar olabilir, ne var ki bu mesellerin özü gerçektir. Kendimizi adadığımız zaman, daha derin yönlerle duygu ve düşünce alışverişine gireriz.
Sembolizme tapındığımız düşüncesi bize rahatsızlık verebilir. Salt elle tutulur, maddesel ve bilimsel olanı kabul etmek üzere eğitiliriz. Salt sembolik olana kendimizi adamanın yararı konusunda kuşku duyarız, öte yandan bu tür ululamalar gerçek bir kişisel dönüşüme yol açtığında kafamız karışır. Tapınma, duygularımızı ve düşüncelerimizi kesinlikle etkiler. Ama bir noktadan sonra her şeyi anlamanın anahtarının kendi içimizde olduğunu idrak etmemiz gerekir. Dışsal tapınma yalnızca içimizdeki kurtuluşun gerçek kaynağını gösteren bir yoldur.
G.D.-
Odaklanma, bakılan alanın daha net görülmesini sağlar. İşte çeşitli objeler, rutinler veya ritüeller de süptil alanlara yönelişte böylesi farkındalık odakları olarak işlev görürler. Ama kişi bu araçları bağımlılık geliştirmeden kullanabilmeyi bilmeli ve kendini hazır hissettiğinde tamamen araçsız olarak kendi bilinç eşiğini aşmayı seçmelidir.
yolculuğun farklı evreleri
farklı araçlar gerektirir.
ve yenisine binerken,
işlevini tamamlayan terkedilir.
her amaç da bir araçtır,
içsel maceramızda.
bizi bize taşır aslında,
yeterince ve gerektiğince,
kullanıldığında,
ve duraklatmak yerine
devinimi sağladığında.