Kuşlar çok yüksekten uçtuklarında
İyi şarkı söyleyemezler.
Kendimizi çevremizdekilerle uyumsuz hissettiğimiz, bir şeylerin yolunda gitmediğini farkettiğimiz zamanlar vardır. Bu durumda kafamız karışıktır ve ne yapacağımızı bilemeyiz. Bu hal bazen bir gün, bazen de haftalarca sürer. Kendimizi böyle hissettiğimiz zamanlarda yaşamla bütünleşemeyiz, ya da bazen metaforik olarak söylendiği gibi ‘yaşam başka bir yere akıp gitmiştir‘.
Dışımızdaki şeylerden kaynaklanan talihsizlik ve uyumsuzluğu yaşadığımız zamanlar olabilir. Ayrıca iyice düşünmeden hareket ettiğimizde kendi budalalıklarımız nedeniyle de uyumsuzluğa düşebiliriz. Böyle olduğu zaman akortsuz şarkı söyleyen kuşlar gibiyizdir:
Sabrımızı koruyabilirsek böyle zamanları aşabiliriz. Harekete geçmeli ve bir fırsat ortaya çıktığında durağanlığı yenmeliyiz. İster bekleyelim ister eylemde bulunalım, yaşamın özüyle yeniden birleşebilmek için, durumu her zaman dengeye getirmeye çalışmalıyız.
Tekrar bağlantı kurduğumuzu anlayınca rahatlarız. İşte yine yolda yine hedefteyizdir. Ancak bağlantıyı her yitirişimizde bir şeyler öğrenmeliyiz. Bu sayede aynı şeyleri yeniden yaşamak zorunda kalmayız ve gelecekteki zor zamanlarımızda bile umudumuzu yitirmeyiz.
G.D.-
yol hep devirde, ilerlemede,
durağan hiçbir şey yok bu alemde.
durmak mümkün değil ya zaten,
duraksamak diyelim, veya oyalanmak,
geri düşmek gibidir yoldan,
hareketin göreli izdüşümünde.
ama koşmak, çabalamak, çırpınmak değil,
yolun hızını aşmak değil aslolan.
değişimi farketmek ve uyumlanmak,
tekamüle ‘gerek ve yeter’ şart olan.