Gökyüzü ufuk çizgisini kucaklar.
Profil ne kadar çıkıntılı olsa da,
Gökyüzü tümüyle uyum gösterir ona…
Nerede olursanız olun, gökyüzü hep ufukla buluşur. Yeryüzünün yüzeyine mutlak bir şekilde uyar. Yeryüzündeki ve gökyüzündeki değişiklikler bu kusursuz uyumu etkilemez. Hava bulutlu olabilir, gece olabilir, ufukta dağlar, ağaçlar hatta binalar olabilir ancak bu ilişki hep aynı kalır.
Yaşamın sunduğu şartlar ne olursa olsun, karşımıza çıkan durumun ister iyi olduğunu düşünelim ister kötü, kendimizi farklı koşullara tam olarak uyarlamalıyız. Direnmenin bir faydası yoktur. Tam tersine çevremizdeki koşulları ve olayları görmek ve anlamak için yoğunlaşmalıyız. Örneğin, lider konumunda olan birisi bakış açısını grubundakine uyarlamalıdır; başarılı bir lider açık ve etkili bir şekilde konuşur ve grup içinde oy birliğine varılmasını sağlar. Esnek olmak ve zamana göre değişebilmek evrenin sırlarından biridir.
Genellikle bir doğa manzarasının ön planda olduğunu, gökyüzünün ise arka planda olduğunu düşünürüz. Böyle düşünmemizin nedeni gökyüzünün her zaman arka planda olması ve ön planının dış hatlarını mükemmel bir şekilde sarmasıdır. Eğer biz de bu arka planda olma özelliğine öykünürsek, biz de yaşamla kusursuz bir uyum içine gireriz. Bu pasiflik değildir, uyumdur. Çünkü gökyüzünün geri planda olması aslında onun en yüce, en yüksekte olmasındandır. Bizim için de böyledir. Uyum göstermeyi bilirsek üstün nitelikli bir insana dönüşürüz.
G.D.-
bir şekil çizelim boş bir kağıda,
kayar odak noktamız
biçimsel detaylara,
ve fon belirsizleşir,
belirenin algısıyla.
fon mu uyumludur şekile,
yoksa şekil mi fona?
uyum sınırdadır aslında.
hem birleştiren, hem ayıran
o ortaklık alanında.
biri diğerine gömülü,
diğeri birine yüklü,
iç içe var olur
form ve çevresi.
oysa ne iç kalır ne de dış
sınırları yok edince
farkındalığın silgisi.