Taoculuk yerel bir gelenek midir?
Bu projeye ilişkin araştırmanın en çarpıcı yanı, en yalın haliyle felsefik Taoculuğun, Lao Tzu veya başka biri tarafından kurulmuş bir din olmadığını keşfetmek olmuştur. Lao Tzu sıkca, her şeyin, insanlar dahil, Tao’nun düzeninde olduğu ‘kadim zamanlar’dan bahseder. Yukarıda da değindiğimiz bu dönem, hemen hemen tüm Çin literatüründe yer alan ve yası tutulan Çin’in mitik ‘Altın Çağ’ıdır. Öyleyse, Lao Tzu, Taoculuğun kurucusu olarak değil, trajik bir biçimde unutulmuş olan çok eski bir geleneği yeniden canlandıran bir üstat olarak değerlendirilmelidir. Günümüzde, modern ‘wicca‘ hareketi, her ne kadar binlerce yıl dilden dile metamorfoza uğramış olsa da, bir bakıma Avrupa’nın yerel geleneğinin bir devamı olarak düşünülebilir. Benzer şekilde, Taoculuk da Çin’in yerel geleneğinin metamorfoza uğramış şeklidir. Bu sayfalarda yer alan analizler sonucu Taoculuğun bu niteliğinin netleşmiş olması ve Taoculuğun, kendi özgünlüğü çerçevesinde yaygın bir yerel gelenek olarak gerçek yerini bulması yazarın dileğidir.
Notlar:
1. Frena Bloomfield, The Book of Chinese Beliefs (New York: Ballentine, 1983), p. 124-125.
2. Huston Smith, The Religion of Man (New York: Harper and Row, 1958), p. 203.
3. Stephen Mitchell, trans. Tao Te Ching, A New English Version (New York: Harper and Row, 1988), p. 29.
4. Mitchell, p. 34.
5. N.J. Girardot, Myth and Meaning in Early Taoism (Berkeley: University of California Press, 1983), p. 57.
6. Wendy Doniger O’Flaherty, trans. The Rig Veda (New York: Viking Penguin Inc., 1981), p. 27.
7. Mitchell, p. 1.
8. Alan Watts, Tao The Watercourse Way, p. 40.
9. Watts, p. 40.
10. Watts, p. 41.
11. Mitchell, p.6.
12. D.C. Lau, Lao Tzu-Tao Te Ching (New York: Viking Penguin Inc., 1963), p. 28.
13. Watts, p. 41.
14. Mitchell, p. 20.
15. Mitchell, p. 15.
16. Smith, p. 82.
17. Watts, p. 55.
18. Girardot, p. 155.
19. Mitchell, p. 13.
20. Watts, pps. 43, 53.
21. Nikos Kasantzakis, The Saviours of God: Spiritual Exercises (New York: Simon and Shuster, 1960), p. 81.
22. Watts, p. 44.
23. Mitchell, p. 39.
24. Raymond Van Over, ed. Chinese Mystics (New York: Harper and Row, 1973), p. 84.
25. Geoffrey Parrinder, ed. World Religions (New York: Facts On File, 1971), p. 333.
26. Parrinder, p. 333.
27. Parrinder, p. 333.
28. Van Over, p. 109.
29. Mitchell, p. 37.
30. Girardot, p. 69.
31. Girardot, p. 70.
32. Girardot, p. 68.
33. Mitchell, p. 8.
34. Bloomfield, p. 30.
35. Bloomfield, 55.
36. Parrinder, p. 306.
37. Bloomfield, p. 55-56.
38. Thomas Merton, trans. The Way of Chuang Tzu (New York: New Directions, 1965), p. 76.
39. Mitchell, p. 10.
40. Raymond M. Smullyan, The Tao is Silent (New York: Harper and Row, 1977), p. 121.
41. Watts, p. 122.
42. Watts, p. 116-117.
43. Mitchell, p. 57.
44. Mitchell, p. 5.
45. Mitchell, p. 19.
46. Mitchell, p. 62.
47. Watts, p. 119.
48. Parrinder, p. 328.
49. Girardot, p. 277.
50. Mitchell, p. 72.
51. Watts, p. 110.
52. Mitchell, p. 42.
53. Girardot, p. 58.
54. Girardot, p. 154.
55. Mitchell, p. 2.
56. Parrinder, p. 305.
57. Parrinder, p. 338.
